معرفی و خدمات بیمارستانی

شرایط بستری در بیمارستان روانپزشکی

بستری در بیمارستان روانپزشکی یکی از اقدامات اساسی در مدیریت اختلالات روانی شدید است. در مواردی که فرد به دلیل وضعیت روانی خود قادر به انجام فعالیت‌های روزمره نیست یا ممکن است به خود یا دیگران آسیب برساند، بستری در بیمارستان ضروری می‌شود. این نوع بستری می‌تواند به بیمار کمک کند تا تحت نظارت مداوم پزشکان و تیم درمانی، روند بهبودی خود را آغاز کند و از امکانات درمانی پیشرفته بهره‌مند شود.

دلایل بستری در بیمارستان روانپزشکی

دلایل بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی بسیار متنوع بوده و به شرایط فردی هر بیمار بستگی دارد. مهم‌ترین دلایل شامل موارد زیر است:

  • خطر آسیب به خود یا دیگران: افرادی که افکار خودکشی یا آسیب به دیگران دارند، نیازمند نظارت 24 ساعته هستند.
  • عدم توانایی در مدیریت روزمره: بیمارانی که به دلیل شدت اختلالات روانی قادر به مدیریت زندگی روزمره خود نیستند.
  • بحران روانی شدید: مانند حملات پانیک، افسردگی شدید، یا روان‌پریشی.
  • نیاز به نظارت مداوم درمانی: برای تنظیم داروها یا درمان اختلالاتی که نیازمند کنترل دقیق پزشکی هستند.
  • عدم پاسخ به درمان سرپایی: در صورتی که درمان‌های خارج از بیمارستان مؤثر نباشند، بستری ضروری می‌شود.

شرایط بستری در بیمارستان روانپزشکی

بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی مساله ای نیست که همه به آن نیاز داشته باشند بلکه فقط افرادی که از بیماری های اعصاب و روان رنج می برند، به آن نیازمند خواهند بود که البته تمامی این بیماران نیز به بستری شدن احتیاج ندارند. با این وجود اصلی ترین شرایط بستری شدن در بیمارستان روانی را میتوان از قبیل زیر در نظر گرفت:

تشخیص روانپزشک:

بستری شدن باید توسط روانپزشک تأیید شود. پزشک پس از ارزیابی بالینی و بررسی وضعیت بیمار، در صورت لزوم بستری را تجویز می‌کند.

اولین و مهمترین شرایطی که برای بستری شدن در بیمارستان روانی مورد نیاز است، تجویز نیاز به انجام این کار از سوی پزشک روانپزشک متخصص برای بیمار مورد نظر است.

در واقع بیمارانی که نسخه و تجویز پزشک برای بستری شدن را نداشته باشند امکان انجام این کار را نخواهند داشت. حال ممکن است که متخصص روانپزشک از یک کلینیک روانپزشکی نسخه بستری صادر کرده باشد و یا این امکان نیز وجود دارد که پزشکان خود بیمارستان دستور بستری شدن را صادر کنند.

عدم توانایی مدیریت خود:

اگر بیمار نتواند فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهد یا در معرض خطر آسیب به خود یا دیگران باشد، بستری ضروری می‌شود.

معمولا در مواقعی بستری شدن بیماران در این زمینه تجویز می شود که بیمار به مراقبت و رسیدگی مداوم نیاز داشته باشد و اگر بستری شدن او انجام نشود، وضعیت او حاد تر شود.

در چنین شرایطی بیمار در بیمارستان مورد نظر بستری می شود تا با استفاده از روش های درمانی مختلف وضعیت او تحت کنترل و مراقبت قرار بگیرد و در نهایت به بهبودی برسد.

وضعیت‌های بحرانی:

بیمارانی که دچار حملات روانی، افسردگی حاد، یا روان‌پریشی هستند و نیاز به نظارت و درمان فوری دارند.

برخی از بیماران اعصاب و روان بر حسب نوع بیماری وضعیت حادی پیدا می کنند و یا در مواقع مختلف دچار حملات عصبی می شوند که در این حین بستری شدن آنها از سوی پزشک تجویز می شود تا حملات عصبی تحت کنترل قرار بگیرند و روش های درمانی لازم به کار برده شود.

به عنوان مثال: بیمارانی که وضعیت حادی پیدا می کنند و دچار حملات عصبی می شوند، ممکن است که از افراد موجی در جبهه های جنگ باشند و یا افرادی که از بیماری دو قطبی رنج می برند.

نیاز به تنظیم درمان:

برخی بیماران نیاز دارند که در محیطی کنترل‌شده و تحت نظارت برای تنظیم داروها یا درمان‌های خاص بستری شوند.

حکم قضایی:

در برخی موارد، بستری بر اساس حکم قضایی یا دستور مقامات قانونی انجام می‌شود، به‌ویژه زمانی که بیمار خطر جدی برای دیگران ایجاد کند.

در بسیاری از مواقع بستری نشدن بیماران در بیمارستان باعث می شود که حضور آنها در جامعه به سایر افراد یا خانواده بیمار لطماتی را وارد کند و حضور آنها در جامعه خطرناک باشد. زیرا بیماری های روانی بسیار پیچیده هستند و برخی از انواع آنها خطرناک محسوب می شوند.

به عنوان مثال: بیمارانی که تحت تاثیر مصرف مواد مخدر و یا داروهای روان گردان دچار مشکلات روانی شده اند، بسیار خطرناک هستند و می توانند دیگران را دچار آسیب کنند.

بنابراین این بیماران باید تا زمان معین و مشخص تعیین شده از سوی پزشک در بیمارستان روانی بستری شوند تا بهبودی آنها به دست آید.

رضایت بیمار یا خانواده:

در اکثر موارد، رضایت بیمار یا خانواده برای بستری لازم است، مگر در مواقعی که شرایط اورژانسی باشد.

 

شرایط بستری در بیمارستان روانپزشکی
شرایط بستری در بیمارستان روانپزشکی

مراحل پذیرش بیمار در بیمارستان روانپزشکی

پذیرش بیمار در بیمارستان روانپزشکی شامل مراحل زیر است:

مرحله شرح
ارزیابی اولیه بیمار توسط پزشک روانپزشک یا تیم درمانی ارزیابی می‌شود. این ارزیابی شامل مصاحبه، بررسی سابقه پزشکی و انجام تست‌های روان‌شناختی است.
تصمیم به بستری شدن اگر پزشک تشخیص دهد که بستری برای بیمار ضروری است، مجوز بستری صادر می‌شود. در برخی موارد، افراد خانواده یا مراجع قضایی ممکن است در این تصمیم‌گیری دخیل باشند.
تکمیل مدارک بیمار یا خانواده وی مدارک هویتی و پزشکی مورد نیاز را به بیمارستان ارائه می‌دهند.
پذیرش در بخش درمانی بیمار به بخش مناسب بر اساس نوع اختلال و شدت آن منتقل می‌شود. در این مرحله، برنامه درمانی اولیه تعیین و تیم درمانی معرفی می‌شود.
ارزیابی وضعیت جسمانی برای اطمینان از سلامت عمومی بیمار، ممکن است آزمایش‌های جسمانی انجام شود.

انواع بستری در بیمارستان روانپزشکی

بستری در بیمارستان‌های روانپزشکی به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که بسته به شرایط بیمار و نیاز به درمان متفاوت است:

بستری غیررسمی:

این نوع بستری بر اساس درخواست شفاهی بیمار یا خانواده برای بستری انجام می‌شود. بیمار در این شرایط می‌تواند در هر زمانی بیمارستان را ترک کند و هیچ محدودیتی در ترخیص وجود ندارد. این بستری معمولاً برای بیمارانی است که به‌صورت داوطلبانه درخواست درمان دارند.

بستری ارادی:

در این نوع بستری، بیمار به‌صورت کتبی درخواست بستری می‌دهد. بیمار ممکن است تحت محدودیت‌هایی در ترخیص قرار گیرد، به این معنی که نمی‌تواند به‌راحتی بیمارستان را ترک کند، اما بستری همچنان بر اساس تصمیم فردی است. بستری ارادی ممکن است در برخی موارد به بستری اجباری تبدیل شود اگر وضعیت بیمار تغییر کند و خطراتی برای او یا دیگران ایجاد شود.

بستری اجباری:

این نوع بستری زمانی اعمال می‌شود که بیمار به دلیل خطر جدی برای خود یا دیگران باید تحت درمان قرار گیرد. بستری اجباری بر اساس درخواست یکی از نزدیکان بیمار و تأیید دو پزشک صورت می‌گیرد. این بستری به‌طور خاص برای بیمارانی که قادر به تصمیم‌گیری صحیح نیستند یا به خطرات قابل توجهی مبتلا هستند، استفاده می‌شود.

بستری اورژانس:

بستری اورژانس یک نوع بستری موقتی است که به‌طور ویژه برای بیماران مسن یا افرادی که توانایی تصمیم‌گیری ندارند اعمال می‌شود. این بستری معمولاً برای مدت کوتاه (حداکثر ۱۵ روز) و به‌منظور ارزیابی و درمان اولیه بیمار صورت می‌گیرد تا شرایط بیمار تحت بررسی قرار گیرد و تصمیم‌گیری‌های بعدی انجام شود.

این چهار نوع بستری به شرایط خاص هر بیمار بستگی دارد و تعیین می‌شود که کدام نوع بستری مناسب‌ترین گزینه برای درمان و مراقبت از بیمار است.

هزینه‌های بستری در بیمارستان روانپزشکی

هزینه‌های بستری در بیمارستان‌های روانپزشکی به نوع مرکز بستری، خدمات ارائه‌شده و شرایط بیمار بستگی دارد. به‌طور کلی، دو نوع مرکز وجود دارد که هزینه‌ها در آن‌ها متفاوت است:

نوع خدمات/بیمه هزینه تقریبی (تومان)
بستری خصوصی (آزاد) هر شب حدود 5,500,000
بیماران بیمه نیروهای مسلح جانبازان: رایگان؛ خانواده، سرباز، و بازنشسته: روزانه 500,000
بستری با بیمه تامین اجتماعی/سلامت روزانه 4,500,000
ویزیت روانپزشک 251,000
ویزیت روانشناس کارشناسی ارشد 321,000
ویزیت روانشناس دکتری 378,000
ویزیت فوق تخصص روانپزشک 286,000
شوک درمانی (ECT) 1,700,000
rTMS (تحریک مغناطیسی مغز) 653,450
نوار مغز (EEG) 994,450
خدمات تصویربرداری بسته به نوع آزمایش متفاوت است

مراکز دولتی:

هزینه‌های بستری در بیمارستان‌های دولتی به‌طور کلی کمتر از مراکز خصوصی است. این مراکز معمولاً امکانات اولیه را ارائه می‌دهند و به دلیل پشتیبانی دولت، بیماران می‌توانند از بیمه‌های درمانی برای کاهش هزینه‌ها استفاده کنند. بیماران در این مراکز از خدمات استاندارد درمانی برخوردار می‌شوند، اما ممکن است برخی از خدمات ویژه یا تجهیزات پیشرفته در دسترس نباشد.

مراکز خصوصی:

هزینه‌های بستری در بیمارستان‌های خصوصی معمولاً بالاتر است، زیرا این مراکز خدمات متنوع‌تری ارائه می‌دهند. خدمات رفاهی، درمان‌های اختصاصی و دسترسی به تجهیزات پیشرفته از ویژگی‌های این مراکز است. بیماران در بیمارستان‌های خصوصی ممکن است تجربه بهتری از نظر راحتی و زمان انتظار داشته باشند، اما هزینه‌ها به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از مراکز دولتی خواهد بود.

با توجه به این که هزینه‌ها می‌تواند بسته به نوع خدمات و مدت زمان بستری تغییر کند، بیماران باید قبل از بستری شدن، با بیمارستان مورد نظر خود مشورت کنند تا اطلاعات دقیقی درباره هزینه‌ها و شرایط پرداخت به دست آورند.

امکانات و خدمات بیمارستان روانپزشکی

بیمارستان‌های روانپزشکی با ارائه امکانات و خدمات تخصصی به بیماران کمک می‌کنند تا روند بهبودی خود را در محیطی ایمن و تحت نظارت طی کنند. این امکانات شامل موارد زیر است:

  • اتاق‌های بستری: بیمارستان‌ها اتاق‌های انفرادی یا اشتراکی مجهز برای بستری بیماران دارند. طراحی این اتاق‌ها با در نظر گرفتن ایمنی بیماران صورت می‌گیرد.
  • پرسنل حرفه‌ای: تیمی از روانپزشکان، روانشناسان، پرستاران و مددکاران اجتماعی برای ارائه مراقبت و درمان 24 ساعته در دسترس هستند.
  • مشاوره و درمان روان‌شناختی: جلسات مشاوره فردی یا گروهی برای بررسی مشکلات روانی بیمار و ارائه راهکارهای درمانی.
  • مدیریت دارویی: بیمارستان‌ها داروهای تجویز شده توسط پزشک را به‌صورت دقیق مدیریت و تنظیم می‌کنند.
  • فعالیت‌های درمانی و تفریحی: شامل جلسات هنردرمانی، موسیقی‌درمانی، ورزش و دیگر فعالیت‌های روان‌درمانی که به بهبود وضعیت روحی بیمار کمک می‌کند.
  • مراقبت‌های ویژه: در صورت نیاز، امکانات ویژه‌ای مانند اتاق‌های مراقبت ویژه روانپزشکی (ICU روانی) برای بیماران با وضعیت حاد وجود دارد.
  • حمایت از خانواده‌ها: جلسات آموزشی و مشاوره برای خانواده‌ها به‌منظور آگاهی از نحوه برخورد با بیمار و حمایت از او.

فرآیند درمان در بیمارستان روانپزشکی

فرآیند درمان در بیمارستان روانپزشکی شامل مراحلی است که به بیمار کمک می‌کند تا وضعیت روانی خود را بهبود بخشد. این فرآیند به طور معمول شامل موارد زیر است:

مرحله شرح
ارزیابی اولیه پس از پذیرش بیمار، ارزیابی جامع جسمانی و روانی انجام می‌شود. این ارزیابی شامل مصاحبه‌ها، تست‌های روان‌شناختی و بررسی سوابق پزشکی است. هدف تعیین شدت اختلال روانی و نیازهای درمانی بیمار است.
تشخیص دقیق پزشک روانپزشک پس از بررسی اطلاعات، تشخیص نهایی را مطرح می‌کند. این تشخیص می‌تواند شامل اختلالات اضطرابی، افسردگی، روان‌پریشی و غیره باشد.
برنامه درمانی بر اساس تشخیص، یک برنامه درمانی فردی شامل دارودرمانی، روان‌درمانی و فعالیت‌های درمانی ویژه برای بیمار تهیه می‌شود.
دارودرمانی داروهایی مانند آنتی‌ایدز، آرام‌بخش‌ها، ضدافسردگی‌ها و داروهای آنتی‌سایکوتیک برای درمان اختلالات روانی تجویز می‌شود و تحت نظارت پزشک مصرف می‌شود.
جلسات روان‌درمانی جلسات درمانی مانند CBT یا مشاوره فردی و گروهی برای مقابله با چالش‌های روانی بیمار انجام می‌شود و به مدیریت استرس و اضطراب کمک می‌کند.
مراقبت‌های پیگیر بیمار پس از بهبود نسبی یا در حین درمان، نیاز به مراقبت‌های پیگیر دارد که شامل جلسات درمانی منظم، ارزیابی وضعیت روانی و تنظیم داروها می‌شود.

مدت زمان بستری در بیمارستان روانپزشکی

مدت زمان بستری در بیمارستان روانپزشکی بستگی به نوع و شدت اختلال روانی، واکنش بیمار به درمان و وضعیت کلی او دارد. این مدت زمان می‌تواند از چند روز تا چند ماه متغیر باشد. عواملی که بر مدت زمان بستری تأثیر می‌گذارند عبارتند از:

  1. نوع اختلال روانی:بیماران با اختلالات روانی شدیدتر، مانند روان‌پریشی یا افسردگی شدید، ممکن است مدت زمان بیشتری برای درمان نیاز داشته باشند.
  2. واکنش به درمان:بیمارانی که به درمان دارویی یا روان‌درمانی سریع‌تر پاسخ می‌دهند، ممکن است مدت زمان بستری کمتری داشته باشند. اما در مواردی که بیمار به درمان واکنش نشان نمی‌دهد، ممکن است نیاز به بستری طولانی‌تری باشد.
  3. وضعیت روانی و جسمانی بیمار:در صورتی که بیمار به بیماری‌های جسمانی نیز مبتلا باشد یا وضعیت روانی وی نوسان داشته باشد، ممکن است مدت زمان بستری افزایش یابد.
  4. نظارت و پیگیری‌های بعد از بستری:در برخی موارد، بیمار پس از بهبودی اولیه، نیاز به پیگیری‌های طولانی‌مدت دارد. این پیگیری‌ها ممکن است در بیمارستان یا در قالب درمان‌های سرپایی انجام شوند.
  5. تصمیم تیم درمانی:تیم درمانی (روانپزشک، روانشناس، پرستار و دیگر متخصصان) با ارزیابی مداوم وضعیت بیمار، مدت زمان بستری را تعیین می‌کنند. این مدت زمان می‌تواند در طول درمان تغییر کند.

نتیجه‌گیری

بستری در بیمارستان روانپزشکی فرآیندی پیچیده است که با هدف کمک به بهبود وضعیت روانی بیماران طراحی می‌شود. این فرآیند شامل ارزیابی‌های اولیه، درمان‌های دارویی و روان‌درمانی، و مراقبت‌های ویژه است. بستری در بیمارستان باید به‌گونه‌ای صورت گیرد که حقوق بیمار به‌طور کامل رعایت شود و تیم درمانی از روش‌های بهینه برای درمان استفاده کند. بیماران همچنین باید در فرآیند درمان مشارکت فعال داشته باشند و در صورت نیاز به درمان‌های پس از بستری، تحت مراقبت‌های پیگیر قرار گیرند. با توجه به نوع اختلال و شرایط بیمار، مدت زمان بستری و هزینه‌ها می‌تواند متغیر باشد. داشتن آگاهی از حقوق بیماران و خدمات موجود در بیمارستان‌های روانپزشکی، به بیماران و خانواده‌ها کمک می‌کند تا بتوانند تصمیمات بهتری در مورد درمان و بستری شدن بگیرند.

4.1/5 - (9 امتیاز)

10 دیدگاه

  1. آیا درصورتی که خود بیمار به خواسته خود مراجعه کند و از پزشک یا روان درمانگر بیمارستان تایید بگیرد،آیا امکان بستری وجود دارد؟

      1. سلام
        چطوری میتوانیم قاضی را مجاب کنیم مثلاً بیمار مارا به بیمارستان شما معرفی کند بیماری ایشان روان پریشی هست و کاملا مشخص نیست از اسکیزوفرنی هست یا ناشی از مصرف مواد مخدر می باشد

  2. سلام من خواهری دارم ۴۸ ساله و مطلقه که مدت ۱۸ سال است دچار افسردگی می باشد چندین بار به روانپزشک مراجعه کردیم ولی نتیجه ندادو نسبت به پزشک و دارو بدبین شده و حاضر به درمان نمی باشد ولی در این مدت مشکلات زیادی را برایمان ایجاد کرده ایا می توانیم او را برای درمان بستری کنیم

  3. اختلال اصطرابی و پانیک اتک های خیلی شدید دارم و دیگه به درمان جواب نمیده و احساس مرگ دارم
    خسته شدم و پزشک گفته بستری شو
    من مخالفت کردم، اخه اونجا ادمو به تخت می بندن و کرامت انسانی خدشه دار میشه و میترسم تو اینده انگ دیونه بودن بهم بزنن

    1. گاهی شدت بیماری به حدی می رسه که نیازه از محیطی که قبلا داخلش بودی دور بشی حتی برای یکی دو هفته و زیر نظر پزشک باشی تا به حال طبیعی برسی به این فکر کن که نیاز داری این دوره رو بگذرونی تا حال عمومیت بهتر بشه و اگه نگرانی که انگ دیوونه بودن بهت بزنن بدون نصف بیشتر آدما همشون هستن و خودشونم خبر دارن ولی قبول نمی کنن ما یه مشت خل چلیم دور هم جمع شدیم نگران حرف مردم نباش به خودت فکر کن

  4. پسر ۱۳ ساله دارم مبتلا به اوتیسم . بارها به پزشک مراجعه کردیم . خانم کوشا ، خانم بید ابادی ، اقای فیلی و چندین نفر دیگه . اما الان خشونت زیاد داره در حدی که از دو مدرسه اخراج شده . تو مرکز اوتیسم هم دیگه نمی تونم ببرمش . آیا بستری موقت میتونه کمکش کنه ؟ کدوم پزشک میتونه دستور بستری بده؟؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا